ikilem

günler geçiyor aylar geçiyor bir bitimsiz karabasanın içinde buhar olup kaybolup gidiyorum ve hayat yada adına ne derseniz o devam edip gidiyor umut yok özlemler kendi hüznünde boğulmuş şarabın kırmızısında son noktanın nerde olduğunu soruştururken kavganın sıcaklığı içimi sarıyor inadına yaşamaya devam et diyor  bildik bir senaryonun beceriksiz bir figüranı olsamda birşeylerin değişebilir olduğunun olasılığı yürümek için mazerete dönüşüyor insanın kendini inkar ederek nereye kadar devam edebileceğinin deneyi olarak yürümeye devam edeceğim ta ki kendim olana dek....................

akintiyakarsiakintininicinde

The Day After,Edvard Munch