"Saçında gecenin soğuk rüzgarı
Birgün kapatırsın bu ufukları
Beklersin köşende sessiz ve yorgun
Siyah atlarını son yolculuğun"
A.H.Tanpınar
bazen zorlasan da hiçbirşeyi değiştiremezssin doğanın yasaları girmiştir işin içine ne yaparsan yap yeterli olmaz hep birşeyler eksiktir yada beyhude bir çaba olmanın ötesine geçemezsin...o an gerçeği kabul edip şairin dediği gibi son yolculuğumu beklemeli?yada olasılıkların sonsuz olduğu bir denklemde farklı bir yol mu aramalı?gecenin karanlığında hep aynı duvara çarpmaktansa geri dönüp yola ve yolculuğa yeniden mi başlamalı?umut etmek ve yanılsamalarla yetinmek olmadı koşulların değişmesini beklemek..ben bunun yerine yaşamayı yola tekrar yeni baştan başlamayı öneriyorum.goethe'nin dediği gibi "başlangıçta eylem vardı."
akintiyakarsiakintininicinde
