7 Mayıs 2011 Cumartesi

yolda

The Seven Guardians of Innocence

saatler biteviye tik taklarını sürdürürken hayat yorgunu yolcu arkası kesilmeyen molalarından birini şarabın kırmızısının eşliğinde vermişti aslında verilen molamıydı  yoksa hayatın kendisimi yolcu bu sorunun yanıtını vermekte zorlanıyordu yol zordu  ve ne yazıkki yürüdükçe renkli tablolarla karşılaşmıyordu mütemadiyen  anlamsız  ve de renksiz bir hüzün onu takip ediyordu bildik desem değil artık gerçekliğide zorlayan ama zorladıkça dahada acıtan bir saçmalıklar silsilesi yolcuyu ve yürüdüğü yolu daha zorlaştırıyordu.bu berbat hikayenin katlanmaya değer  tek yönü değiştirilebilirimin umuduydu ve bu umut gittikçe uzaklaşırken yazgının bu zorbalığına katlanmak daha da çekilmez oluyordu. öykünün karanlığı arttıkça ;bu zorbalığa 
 katlanmak  akılalmaz bir mücadelenin 
 gerektiriyordu.yolcu aralıksız
 küfrediyordu gittikçe ağırlaşan nefretinin ağırlığını 
 taşıyamaz hale gelmişti vs vs....

 akintiyakarsiakintininicinde

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder